Mendiko jantziak. Emakumeentzako diseinuaren desberdintasunak. Kepa Lizarraga BMF-FVMko medikua
Kepa Lizarragak, Bizkaiko Mendizale Federazioko medikuak idatzitako artikulua.
Emakumeentzako mendiko jantzi espezifikoak izatea zerbait estetikoa baino askoz gehiago da, eta kirol-jarduera horretarako diseinuak xehetasunak kontuan hartzea eskatzen du
Gogoan dut 7 eguneko bidaia batean bidelagun bat arazoak izaten hasi zela bularretakoa gaizki aukeratu baitzuen. Hain zuzen ere, tiranteak doitzeko hebilen posizioagatik. Aukeratu zituenean, ez zuen kontuan hartu bere motxilaren pisuaren zati bat sorbaldan hartuko zuela, eta doikuntza metaliko hori konprimatuz. Hantura sendagaien bidez konpondu zen, eta barruko arroparen tiranteak lekuz aldatu behar izan zituen.
Gaur egun, bularretakoa eramanez gero, aukera dago belarrik gabeko modeloak aukeratzeko, edo tiranteak bizkarraren erditik zeharkatzeko, motxilak eragozpenak sor ditzakeen posizioetatik ihes egiteko.
Bigarren geruzako jantzietan beste arrazoi bat aurkitzen dugu, gorputz femeninoaren eta maskulinoaren arteko aldeak kontuan hartzeko.
Alkandorek, jakek edo forruek, adibidez, gizonezkoentzako ohiko forma zuzena izango balute, aire libreko bolumen handiegia utziko lukete enborraren inguruan, aldaken eta bularraren artean, eta, beraz, espazio hori berotu behar izanez gero, arropa hotzagoa izango litzateke. Aldiz, hesitua delarik, barruko airea erraz berotzen da, eta arropa gorputzari egokituta dagoenez, zailagoa da ihes egin eta gu hoztea.
Janzkia emakumeen anatomiarako diseinatzeak beste abantaila bat ere badu: saihestu egin daiteke josturak edo tolestura- eta antzeko guneak marruskadura edo presioa jasango duten eremu anatomikoetan jartzea. Esate baterako, galtzak, gerriko itxiturak, gerrikorako presillak edo kremailerak, ez baitira egongo gizonentzako leku anatomiko berean.
Generoa kontuan hartzen duen diseinua hobeto egokituko da kasu gehienetan